- ασκίτης
- Συγκέντρωση ορώδους υγρού στην κοιλιακή κοιλότητα. Ο α. παρουσιάζεται σε ηπατικές αρρώστιες (κίρρωση του ήπατος, ηπατική σύφιλη, θρόμβωση της πυλαίας φλέβας), καθώς και όταν διαταράσσεται η κυκλοφορία του αίματος εξαιτίας παθήσεων της καρδιάς ή των νεφρών.
Το υγρό του α. περιέχει 1-3% λεύκωμα και μπορεί να φτάσει σε βάρος τα 15 με 20 κιλά. Όταν η ποσότητα του υγρού γίνει μεγάλη, η κοιλιά των ασθενών διογκώνεται, με αποτέλεσμα την πίεση του διαφράγματος και τη δυσχέρεια της αναπνοής. Σπάνια το υγρό αυτό είναι αιματηρό, όπως συμβαίνει στην περίπτωση του αιμορραγικού α. ή περιέχει λιπαρές ουσίες, όπως με τον χυλώδηα. Η κλασική μέθοδος θεραπείας του α. είναι η παρακέντηση της κοιλιάς για την απορρόφηση του υγρού.
* * *ο (Α ἀσκίτης) [ἀσκός]άθροιση υγρού στην περιτοναϊκή κοιλότητα, ανάμεσα στη μεμβράνη που επενδύει το κοιλιακό τοίχωμα και τη μεμβράνη που καλύπτει τα ενδοκοιλιακά όργανα.
Dictionary of Greek. 2013.